آلسینا، باقر، و استرلی* در مقاله ای که در سال 1999 منتشر کردند اثر اختلاف های قومی بر تولید کالاهای عمومی را مورد بررسی قرار دادند. در این مقاله ناهمگونی ترجیحات در بین گروه های قومی در یک منطقه به میزان و نوع کالای عمومی ای که در آن منطقه تولید میشود مرتبط شده است. بررسی ای که نویسندگان این مقاله در سطح شهر، شهرستان،county، و کلان شهرهای آمریکا انجام داده اند نشان می دهد که میزان تولید کالاهای عمومی بهره ور- آموزش، جاده، و سیستم فاضلاب و جمع آوری زباله- رابطه ای معکوس با ناهمگونی قومی دارد. در این مقاله دو دلیل برای اختلاف نمایندگان قوم های مختلف بر سر تولید کالای عمومی وجود دارد: اول آنکه، گروه های قومی دارای ترجیحات متفاوتی بر روی نوع کالای عمومی تولید شده دارند. به طور مثال، بررسی یک مدرسه در آکلند ایالت کالیفرنیا نشان می دهد که والدین سیاه پوست مایل هستند که فرزندانشان در مورد زبان ابونیکز- زبان انگلیسی مختص سیاهان آمریکا- آموزش ببینند، در حالی که والدین با ریشه لاتین خواهان تدریس زبان اسپانیایی به عنوان زبان دوم هستند. علاوه بر این گروه ها والدین با نژاد آسیایی نسبت به هزینه بیش از اندازه بر روی تدریس زبان اسپانیایی اعتراض دارند و خواستار ارائه زبان های دیگر به عنوان زبان دوم هستند. علت دوم، کاهش مطلوبیت استفاده از یک کالای عمومی در صورت استفاده سایر گروه های قومی معرفی شده است. این دو دلیل سبب میشود تا نمایندگان قوم های مختلف در مورد نوع و میزان تولید کالای عمومی اختلاف نظر داشته باشند و این اختلاف منجر به کاهش تولید کالای عمومی در مقایسه با ناحیه های همگن از نظر قومی شود. با توجه به اهمیت کالاهای عمومی در رشد اقتصادی، نویسندگان این مقاله یکی از دلایل رشد اقتصادی ضعیف در آفریقا را تنوع نژادی مطرح می کنند. آیا نحوه ی اختصاص بودجه و تصمیم گیری در مورد تولید کالاهای عمومی از یک سو و تنوع نژادی از سوی دیگر بر میزان تولید کالای عمومی در مناطق مختلف ایران تاثیر گذاشته است؟ پاسخ به این سوال می تواند به بهبود نحوه ی اختصاص بودجه در کشور کمک قابل توجهی کند.
(Alberto Alesina, Reza Baqir, and William Easterly Public Goods and Ethnic Divisions The Quarterly Journal of Economics (1999) 114 (4): 1243-1284 doi:10.1162/003355399556269
آقای بابک بنده خودم در استان آذربایجان غربی زندگی می کنم! بایستی اذعان داشت منبعی را که معرفی نموده اید نمی تواند اعتبار علمی داشته باشد، چرا که همه می توانند مطالب آن را ویرایش نمایند. به هر حال اکراد در این استان به صورت پراکنده و به طور غالب در چند شهر جنوبی استان ساکن هستند. در یک نظرسنجی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام داد و بر اساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر ایران بود، نتایج مربوط به استان آذربایجان غربی حاکی از آن است که ۷۶٫۲٪ ترک، ۲۳٫۵ سایر (فارس، کرد و دیگر اقوام) و ۰٫۳٪ بدونجواب می باشد.
منبع: طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی){گزارش}:استان آذربایجان غربی/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۶-۳۶-۶۶۲۷-۶۰۰-۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱.
تصویری که در مطلب «کالای عمومی و اختلاف های قومی» آورده شده است، خودساخته بوده و نمی تواند اعتبار علمی داشته باشد!! در نقشه مذکور استان آذربایجان غربی کردزبان معرفی گردیده است!!! مگر مردم آذربایجان کردی صحبت می کنند؟!!
دوست عزیز من این نقشه را خودم که تولید نکردم که خود ساخته باشه! پایین نقشه مرجع وجود داره.
در ضمن شما بهتره که تشریف ببرید سری به شمال غرب کشور بزنید و با کشورتون بیشتر آشنا بشید. به طور مثال شهر بوکان یک شهر با اکثریت کرد در استان آذربایجان غربی واقع شده.
اما ماشاالله به اعتماد به نفس! به جای این همه علامت تعجب یک جستجوی کوتاه در اینترنت میکردید جواب سوالتون را میگرفتید.
اینم لینک خدمت شما:
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D9%88%DA%A9%D8%A7%D9%86
آقای بابک بنده خودم ساکن اورمیه هستم و استانم را خوب می شناسم. همین کسانی که این نقشه را تولید کرده اند در ویکی پدیا هم همین مطالب را می گذارند. بدیهی است که اکثریت استان آذربایجان غربی را ترک ها تشکیل می دهند که به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند. اکراد نیز به طور پراکنده در برخی شهرهای استان و عموما در شهرهای جنوبی استان ساکن هستند. در یک نظرسنجی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام داد و بر اساس یک بررسی میدانی در استان آذربایجان غربی ۷۶٫۲٪ از جامعه آماری نمونه گیری شده ترک هستند و بقیه ( ۲۳٫۸) شامل فارس، کرد، سایر اقوام و بدون جواب در نظرسنجی می باشد.
آقای بابک بنده خودم در استان آذربایجان غربی زندگی می کنم! بایستی اذعان داشت منبعی را که معرفی نموده اید نمی تواند اعتبار علمی داشته باشد، چرا که همه می توانند مطالب آن را ویرایش نمایند. به هر حال اکراد در این استان به صورت پراکنده و به طور غالب در چند شهر جنوبی استان ساکن هستند. در یک نظرسنجی که شرکت پژوهشگران خبره پارس به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام داد و بر اساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر ایران بود، نتایج مربوط به استان آذربایجان غربی حاکی از آن است که ۷۶٫۲٪ ترک، ۲۳٫۵ سایر (فارس، کرد و دیگر اقوام) و ۰٫۳٪ بدونجواب می باشد.
منبع: طرح بررسی و سنجش شاخصهای فرهنگ عمومی کشور (شاخصهای غیرثبتی){گزارش}:استان آذربایجان غربی/به سفارش شورای فرهنگ عمومی کشور؛ مدیر طرح و مسئول سیاست گذاری:منصور واعظی؛ اجرا:شرکت پژوهشگران خبره پارس -شابک:۶-۳۶-۶۶۲۷-۶۰۰-۹۷۸ *وضعیت نشر:تهران-موسسه انتشارات کتاب نشر ۱۳۹۱.
ببینید دوست عزیز من اصلا از اون نقشه در مطرح کردن موضوع استفاده نکردم! اصلا بحث مستقل از نقشه هست، نقشه فقط دارد نشان میدهد که تنوع نژادی در کشور وجود داره. در آذربایجان همه 100% ترک باشند هم موضع بحث من را عوض نمیکنه! من یک بحث کلی مطرح کردم، شما یک بار دیگه این مطلب را بخونید.
مطلب بعدی اینکه شما برید و یک تحقیقی کنید و بگید این غلط هست! من که به شخصه درب خونه کسی نرفتم و داده جمع نکردم که شما من را مطمئن میکنید! اصلا همه آذربایجان غربی ترک! اما شما نمی تونبید منکر تنوع نژادی مثلا در تهران بشید. اون افرادی که در مجلس نشستند که دیگه 100% ترک یا از یک نژاد یکسان که نیستند! پس، ترجیحات مختلف نمایندگان ما ممکنه منجر به کاهش تولید کالای عمومی بشه.
در ضمن این هم یک نقشه دیگر که با نقشه که من بهش اشاره کردم بیشتر منطبق هست.
http://news.bbc.co.uk/2/shared/spl/hi/middle_east/06/iran_maps/html/
این را CIA منتشر کرده.
بازم میگم این نقشه فقط ارائه شده که نشان بده در ایران تنوع نژادی داریم.
آقای بابک بحث کالای عمومی و اختلاف های قومی رو تأیید می کنم. اما این نقشه هایی رو که گذاشتی تکذیب می کنم. این نقشه ها جعلی هستند و با اهداف خاص گروه های خاصی تهیه می شوند! پیشنهاد می کنم به جای نقشه های مذکور از یک نقشه معتبر و معقول که تنوع نژادی را به درستی نشان بدهد استفاده نمایید.
پراکندگی قومیتی بغیر از تهران در دیگر نقاط کشور ترکیب نسبتاً همگنی دارد، ولی از سوی دیگر تنوع خدمات عمومی بسیار بسیار پایینی در ایران نیز وجود دارد، بعنوان مثال آموزش زبانهای محلی و حتی گویشها تقریباً در ایران وجود ندارد… ترکیب این دو نکته باهم باعث شده است که نتوان جمع بندی دقیقی از روند فعلی و نقطه ایده آل تولید کالای عمومی در ایران داشته باشیم… یعنی حداقل بدون مطالعه نمیشود حدسی با تقریب خوب در این رابطه زد… مطلب خوبی بود…