بالغ بر 18 ماه سال پیش در این پست من نقدی تند و تیز بر بخش اقتصادی مجله مهرنامه نوشتم. امروز باید بگویم بخش اقتصادی مجله مهرنامه بسیار بهتر شده است و بر خود لازم می‌دانم تشکر ویژه‌ای از دوستان بکنم. در آن پست نوشتم که ترجمه کنید و از ترجمه نگران نباشید. به حق در دو شماره اخیر ترجمه‌های خوبی انجام شد. ترجمه گفت‌و‌گوی رولنیک با سارجنت هم روان بود و هم انتخاب خوبی بود. در مورد شماره 18 هم گرچه به نظر متن انتخابی بهترین نبود ولی می‌فهمم که با سلیقه افراد دیگر ممکن بود متن مناسبی بوده باشد. همچنین گفته بودم به مسائل روز بپردازید و از موضوعات زنده‌تری استفاده کنید. نباید از حق گذشت که دو موضوع نوبل در اقتصاد و در لوای آن طرح مسئله ریاضی در اقتصاد در شماره 17 مهرنامه و موضوع جنبش وال‌استریت در شماره 18، هم موضوعاتی به روز بودند و هم بسیار خوب بر رویشان کار شده بود. همچنین خواهش کرده بودم که از افراد بیشتری در مهرنامه استفاده کنید. به حق در دو شماره اخیر چنین بوده است. در این دو شماره اخیر سرجمع از 24 نویسنده یا مهمان مختلف در تدوین بخش اقتصادی استفاده شده است. به نظرم این خود رکوردی چشم‌گیر است.
اما به نظرم هنوز مجله می‌تواند بهتر شود. می‌توان «فصل اول‌های» بهتری داشت. مثلا می‌شد در شماره 18 در فصل اول، از آمار و ارقام نابربری در سال‌های اخیر آمریکا و عوامل آن بیشتر نوشت. یا می‌شد فصل اول نوبلیست‌ها را به پیشینه و حواشی نوبل اختصاص داد. می‌شد گزارشی از حدس اقتصاددانان بزرگ از برندگان امسال بدست داد. به عبارت دیگر به نظر من «فصل اول» هر شماره می‌تواند فراتر از یک معرفی ساده، خلاهایی که به‌ناچار در خلال مصاحبه‌های فراوان بوجود آمده‌اند را بر طرف کند. نقد دیگر آنکه به نظرم تاکید زیاد بر اقتصاد کلان است. فکر می‌کنم می‌شود روی مسائل اقتصاد خرد نیز هر چند شماره یکی تمرکز کرد. می‌توان روی مسائل فایننس و بازرگانی نیز ویژه‌نامه‌هایی منتشر کرد. همچنین به نظرم در بخش ویژه کتاب همواره به کتاب‌های اقتصادی کم لطفی می‌شود و چندان به آن‌ها پرداخته نمی‌شود.
در پایان باید از زحمات دوستان مهرنامه تشکر کنم و همگان را تشویق کنم که این مجله را بخرند. به امید روزی که یک مجله خوب اقتصادی داشته باشیم و ناچار نباشیم 200 صفحه هزینه بابت ادبیات و فلسفه و اندیشه اسلامی بپردازیم تا یک بخش خوب اقتصادی بخوانیم.
کافه اقتصاد 
مهرنامه مجله خوبیه ام فقط به بعضی تفکرات لیبرالیستی می پردازه و کامل نیس . اما واقعا همونم خودش خیلیه.سروش جان درست میگه.جدیدا بهتر شده.مخصوصا کارشون درباره میزس و مکتب اتریش. بحث شماره آخرشون درباره هیک و کینز و تاثیرشون بر انتخابات و نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا خوب بود.آقای لیلاز زنده و شادباشن هرجاهستن.من سالهاست تو اعتماد.شرق.شهروند و اعتمادملی مطالبشونو پیگیرم. جدا تو این 8سال با آمار به ریش مردم خندیدن…..بچه های کافه کاش درباره صنعت خودروسازی و اقتصادی بودنش یا نبودنش کارکنین.این صنعت بی اندازه مهمه و توان پیشرفت و سودآوری و اشتغالزایی و .. زیادی داره.ممنون
آقای سعید لیلاز یادم هست که هر سال خلاصه ای از آمار اقتصادی را در قالب مقاله ای توضیح میداد که البته اگر این کار مجازات زندان نداشته باشه بنظرم هم برای نویسنده و هم خوانندگان خیلی مفید هست و میشه در همچین مجله ای مثلا هر فصل خلاصه ای از آمار رو به زبانی راحت فهم توضیح داد. متاسفانه یکی از مواردی که در این دو سه سال به گه کشیده شده ارزش آمار و داده های اقتصادی است.
دقیقا. مثلا شبیه briefing مجله times که می‌آید آمار را جذاب و همه فهم ارائه می‌کنه. مثلا در مورد همین نابرابری می‌شد بچه‌های مجله مثلا آمار نابرابری را برای آمریکا چاپ می‌کردند و یا ضریب جینی را در استان‌های مختلف ایران رنگی می‌کردند و چاپ می‌کردند. همچین چیزی.